Wantoestanden in Haags verpleeghuis - Wat kunnen we er aan doen ?

MISSTANDEN IN ZORGCENTRUM DEN HAAG ! Is dit normale gang van zaken of kan het anders ?

De afgelopen dagen is een zorgcentrum in Den Haag negatief in het nieuws gekomen doordat familieleden van bewoners aan de bel trokken. Het zou wellicht minder de aandacht hebben getrokken, wanneer het niet o.a. de vader van staatssecretaris Van Rijn betrof. Maar dat is achteraf moeilijk vast te stellen. Feit is dat er nu weer een discussie is ontstaan over kwaliteit in de zorg, hoge werkdruk en noodzakelijke veranderingen.

Even terug in de tijd

Al jaren, nog ver voor de economische crisis, laten de cijfers zien dat door de stijgende zorgvraag bij ongewijzigd beleid de behoefte aan personeel steeds groter zal worden; toen was echter de verwachting dat zorginstellingen steeds moeilijker aan nieuw personeel zouden kunnen komen, vanwege druk op de arbeidsmarkt. Terwijl de eisen en verwachtingen met betrekking tot de te leveren zorg steeds hoger zouden komen te liggen; de zorggebruiker van nu en in de toekomst immers een andere dan de zorggebruiker van tien jaar geleden. In het algemeen worden zorggebruikers dan wel hun vertegenwoordigers steeds kritischer en mondiger, hetgeen deze week weer is gebleken.   

         “Zelfs wanneer er voldoende financiële middelen zouden zijn, is het op termijn onhoudbaar dat we de zorg leveren op de wijze, waarop we dat nu doen; omdat we gewoon niet over de arbeidscapaciteit beschikken die nodig is om deze toenemende (dubbele) vergrijzing op te vangen”

Hoe deze bovengenoemde gedachte van voor de crisis zich verhoudt tot de huidige gang van zaken, waarbij zorgmedewerkers hun baan verliezen door sluitingen van locaties, onzekerheid over aanbestedingen, transities en lagere budgetten, laat zich raden. We kunnen concluderen dat een ontwikkeling die we tien jaar geleden voor de langere termijn hadden zien aankomen, en waarvan we verwachtten dat dit langs een zeer geleidelijke weg zou plaatsvinden, nu versneld plaatsvindt, mede door forse ingrepen in het stelsel als gevolg waarvan veel instellingen met hun bestuurders nu intensief bezig zijn met reorganisaties.

Zijn deze misstanden te vermijden ?

Natuurlijk mogen situaties zoals beschreven door de familieleden van het Haagse zorgcentrum nooit voorkomen. Fouten worden overal gemaakt, maar hier werd zelfs genoemd dat dagelijks van 14.00 tot 16.00 uur geen toezicht was in een huiskamer. Een onaanvaardbare situatie die overigens in het programma Pauw werd tegengesproken door de voorzitter van de Raad van Toezicht. Echter, zulke grote verschillen in beleving van zorg mogen nooit worden afgedaan met verschillen in perceptie. Dit vraagt om een serieuze reactie van het bestuur van de zorginstelling. En uiteraard een positieve benadering van de cliëntenraad, waar inmiddels overleg mee heeft plaatsgevonden. Er mag vooral niet het beeld blijven hangen dat de beschreven situaties normaal zijn in de zorg. Integendeel, door forse inzet van zorgmedewerkers, maar ook adequaat management, gaat het in veel verpleeghuizen
gelukkig nog steeds heel goed.

Maar hoe dan ?

Van belang is om mantelzorgers en vrijwilligers intensiever te betrekken en concrete afspraken te maken, zonder dat dit een dwingend karakter krijgt. Velen bezoeken soms twee maal per dag het huis waar hun familielid verblijft, leveren een belangrijke bijdrage aan de zorg en doen dit vaak met liefde. Juist deze zorg dient veel centraler te komen staan, waarbij met name de communicatie en informatie-uitwisseling met deze groep een betere afstemming kan bewerkstelligen, hetgeen de zorg ten goede komt. Ook kan het vrijwilligers en mantelzorgers prikkelen, waardoor wellicht familieleden die nu nog wat minder betrokken zijn, hierdoor extra worden gestimuleerd.

            “Camera’s vervangen geen mensen”

Klopt, maar deze opmerking die hierover door een lid van de Tweede Kamer in het programma Pauw werd gemaakt, verdient wel enige toelichting. Want technologie is wel degelijk een (belangrijk) deel van de oplossing voor de toekomstige zorg. Er wordt al meer dan tien jaar geroepen dat er meer personeel aan het bed moet komen, en soms moet dat ook gebeuren. Echter, op de langere termijn is dit niet de oplossing voor de fors toenemende zorgvraag.

Als bedrijf hebben wij veel positieve ervaringen met inzet van video monitoring in de zorg, met name in huiskamers en gangen. Bij video monitoring vindt toezicht plaats door middel van op afstand te bedienen en te volgen camera’s. Ook wordt er doorgaans een alarmeringsfunctie aan gekoppeld. Het kan niet in de plaats komen van structurele aanwezigheid van een zorgmedewerker ’s-middags in de huiskamer. Maar het kan wel worden gebruikt op het moment dat iemand even wordt weggeroepen voor een noodsituatie; op dat moment vindt inderdaad toezicht op afstand plaats. Wanneer in de desbetreffende huiskamer een onveilige situatie ontstaat, wordt de zorgmedewerker of diens collega direct gealarmeerd. Ook in de avond- en nachturen biedt video monitoring mogelijkheden om met beperkte aanwezigheid van personeel toch een zo veilig mogelijke situatie te creëren.

Wij verwachten dat hiervan in de toekomst nog meer gebruik zal worden gemaakt.

Wanneer u vragen of opmerkingen heeft naar aanleiding van dit artikel, belt of mailt u ons dan !!